Dag 9 woensdag 13 mei, Death Valley - Las Vegas

Dag 9 woensdag 13 mei, Death Valley - Las Vegas

Na lekker geslapen te hebben in ons motel in Death Valley waren we klaar om de trip te maken naar Las Vegas. Als we onze kamer uitkomen merken we weer hoe stil het is buiten, we zijn ook bijna de enige gasten binnen Paramint Springs wat helemaal zorgt voor een avontuurlijke sfeer. Tevens maken we nu Death Valley voor het eerst overdag mee en dat is te merken want de zon brandt al behoorlijk op onze hoofden om 10.30 smorgens.

Tijdens het uitchecken worden we opeens getrakteerd op een hels kabaal, en als we vragen aan de motelmedewerker wat er aan de hand is wijst hij naar zijn shirt en zegt hij maar 1 ding: fighter Jets. Blijkbaar is Death Valley een trainingground voor de Amerikaanse luchtmacht. Dit moeten we natuurlijk zelf gaan bekijken en als we naar buiten lopen komen er 2 F16's overgevlogen die een trainingsvlucht aan het maken zijn. Het is machtig om te zien hoe laag ze over de grond en tussen de verschillende bergtoppen scheren. Sterker nog: als we een paar mijl onderweg zijn komen 2 F16's recht over ons heen gevlogen ongeveer 50 meter boven ons! We kunnen zowat de letters lezen die op de vleugels te vinden zijn, we hoeven natuurlijk niet uit te leggen dat dit een geweldige ervaring was.

Na de F16's nog een tijdje gevolgd te hebben tussen de bergtoppen vervolgen we onze weg door Death Valley. De eerste stop onderweg is Stovepipe Wells waar we wat (verlepte) broodjes inslaan voor ons ontbijt. Hierna zetten we onze auto stil langs de weg om de verschillende ' Sand Dunes' te gaan verkennen. We lopen een stukje de duinen in om wat foto's te schieten en we waren ons zowaar in de Sahara. De zon is ondertussen niet onze grootste vriend geworden want het begint behoorlijk te branden in onze nek! Hadden we nu maar een ei meegenomen om te koken op de motorkap zoals onze jeugdhelden Bassie en Adriaan.

Na Furnace Creek doorkruisd te hebben krijgen we weer avontuurlijke zin en gaan we een kiezelpad in om zo dicht mogelijk bij de beroemde zoutvlakte te komen. Als we op de helft van de West Side Drive zijn en geen mens te bekennen begint er echter opeens een groene tekst op te lichten op ons dashboard: Check Rear Left Tire Pressure. Hmm.... Alex draait zijn raampje maar eens open om de band te checken en we horen psssss. Dat klinkt niet goed! Alex draait zo snel mogelijk de auto om in the middle of nowhere en we proberen terug te rijden naar Furnace Creek, daar was namelijk nog wat bewoonde wereld te vinden en eventueel mensen die ons kunnen helpen. Het rijden wordt steeds moeilijker als de linkerachterband steeds leger raakt. Nog 11 mijl tot Furnace Creek zien we op een bord langs de weg als we toch wel beginnen te zweten. Niemand wil langs de weg komen te staan in Death Valley! Na 10 mijl rustig gereden te hebben en de band in de gaten gehouden te hebben komen we langs een hotel. Redding! Alleen ziet het er wel heel rustig uit, en dan zien we een bordje: Closed for Season. Verdomme! Dan maar nog een mijl terug naar het tankstation in Furnace Creek(als we het halen) Na een hoop gehobbel blijkt dat we het tankstation net halen en we vegen het zweet van ons voorhoofd. Roy zag al verschillende horrorscenario's aan zich voorbij trekken maar gelukkig was het allemaal goed gekomen.

Bij het tankstation aangekomen beslissen we maar om zo snel mogelijk het autohuurbedrijf op te bellen. Ow ja we hebben geen bereik op onze telefoons! Gelukkig is er nog een telefooncel in de buurt. Tijdens het bellen komt een behulpzame Amerikaan van het tankstation vragen wat er aan de hand is. Hij kan ons helpen om onze band te plakken, mooi! Ook komen we erachter dat alles mooi gedekt is door het autohuurbedrijf. So far so good. Na het fixen van de band en een nieuw avontuur rijker rijden we verder Death Valley in. Deze keer gaan we alleen niet meer van de main road af!

Onze volgende stop was Badwater Salt Flats om deze keer wel op de zoutvlakte rond te lopen en deze keer graag zonder lekke band. Na weer eens mooie foto's geschoten te hebben rijden we verder naar onze laatste stop in Death Valley: Dante's View. Dit is 1 van de hoogste punten binnen Death Valley en belooft ons mooie vergezichten. Na een aantal kronkeligge weggetjes afgelegd te hebben komen we terecht bij Dante's View en het uitzicht is adembenemend. We laten de foto's voor zichzelf spreken deze keer!

Nu op naar het volgende hoogtepunt op onze roadtrip: het altijd bruisende Las Vegas! Als we dichter bij komen merken we al dat het een stuk drukker wordt dan wat we de afgelopen tijd in Death Valley gewend zijn. Als we Las Vegas binnenrijden en dichter bij de befaamde Strip komen is het zowaar filerijden. Als dan de megahotels opdoemen is het een gezicht van jewelste, zeker als je piramides, kastelen en achtbanen snel achter elkaar tegenkomt. Na een paar mijl komen we terecht bij ons hotel: The Venetian. Het is toch even lachen als we ons bedenken dat we ons 4 dagen in dit prachtige hotel mogen wanen. Als we binnenkomen zijn we al bijna meteen verdwaald, zo groot is het. En aan alle kanten is wel wat te zien. Na het inchecken brengt de lift ons naar de 21e verdieping. Blijkbaar hebben wij een handicapped room toegewezen gekregen, op het begin hebben we onze twijfels maar deze verdwijnen als sneeuw voor de zon als wij onze hotelkamer openmaken.

Het lijkt wel als een hal binnenlopen als we binnenkomen, zo groot is onze kamer. We hebben zowaar een halve woonkamer naast onze bedden staan, we lachen ons kapot. 2 Flatscreens hangen op aan de muur en als we de badkamer binnenlopen vinden we zelfs een 3e tv. Ik geloof dat het hier wel goed toeven wordt de komende dagen! Na onze spullen naar de kamer gebracht te hebben ploffen we neer in de bank om een lekker biertje te drinken.

Vanavond zijn we op stap gegaan in Las Vegas. Las Vegas is een waar oord voor de mensen die van leuke clubs houden. We hebben ons echt goed geamuseerd en genoten van de Corona's. Het opstap gaan is hier een waar genot en iedereen gaat flink los. We hopen nog enkele van deze mooie avonden mee te maken.

Groetjes,

Alex, Roy en Patrick